کشف یک منظومه سیاره‌ای قابل سکونت

فرارو- ستاره کوتوله سرخ که تنها ۱۰۵ سال نوری از یک فاصله دارد، ممکن است حداقل یک جهان قابل سکونت باشد. محققان در مداری نزدیک به دور این ستاره سرد و کم نور، دو سیاره فراخورشیدی صخره‌های را پیدا کرده‌اند که یکی از آن‌ها در فاصله‌ای از خورشید خود قرار دارد که به راحتی می‌تواند حیات را در خود شکل دهد.

به گزارش فرارو به نقل از rahnamato، این دو سیاره فراخورشیدی در نتیجه مشاهدات تلسکوپ شکار سیاره فراخورشیدی TESS ناسا کشف شدند. این تلسکوپ وقتی که به یک ستاره کوتوله قرمز کوچک به نام LP 89-9 (با نام مستعار TOI-436) خیره شده بود، فرورفتگی های ضعیف و منظمی در نور ستاره مشاهده کرد که نشان از وجود سیاره فراخورشیدی بود.

با این حال داده‌های تلسکوپ TESS ناسا برای بررسی این سیارات کافی نیست و باید ابزارهای دیگری را برای استفاده از قرار می‌دادند.

لیتیتیا دلرز، ستاره شناس دانشگاه لیژ بلژیک، توضیح می‌دهد: «بررسی‌های بیشتر در خصوص ستارگان نسبتا سرد، مانند TOI-436، که بیشتر نور خود را در مادون قرمز نزدیک ساطع کنند، بسیار مهم است». به همین دلیل او و تیمش از تلسکوپ‌های کنسرسیوم SPECULOOS (جستجوی سیارات قابل سکونت EClipsing ULtra-COOL Stars) که به طول موج‌های نزدیک به فروسرخ حساس است، استفاده می‌کنند. داده‌های ترنزیت به دست‌آمده در این مشاهدات وجود سیاره فراخورشیدی به نام LP ۸۹۰-۹b را بررسی کرد.

سپس تیم به دنبال سیارات فراخورشیدی که احتمالاً توسط تلسکوپ TESS دیده نشده بود، گشتند و دنیای دومی را یافتند که کمی دورتر از LP ۸۹۰-۹b است. این سیاره فراخورشیدی با نام LP ۸۹۰-۹c دارای دوره مداری ۸.۴ روزه است.

داده‌های دیگر، از جمله‌گیری‌های سرعت شعاعی که کشش گرانشی یک سیاره فراخورشیدی بر یک ستاره را تعیین می‌کند و در نتیجه جرم آن‌ها را می‌کند، به تیم اجازه داد تا این دو سیاره فراخورشیدی را با جزئیات بیشتر توصیف کنند.

این داده‌ها نشان می‌دهد LP ۸۹۰-۹b حدود ۱.۳۲ برابر قطر زمین و تا ۱۳ برابر برابر آن است و LP ۸۹۰-۹c نیز حدود ۱.۳۷ برابر قطر زمین و تا ۲۵ برابر برابر آن است. این اندازه گیری ها با چگالی جهان های صخره های مانند زمین، مریخ و زهره، شباهت زیادی دارد. این معناست که سیارات فراخورشیدی را می‌توان به عنوان ابرزمین‌ها طبقه‌بندی کرد.

اما در این میان موضوع دیگری نیز وجود دارد که بیشتر از آن فاصله دارد و نسبت به ستاره خود فاصله دارد. در موضوع سیارات فراخورشیدی و جستجوی جستجو برای جهان‌های سکونت، این موضوع مهم شاخصه‌ای است که به دنبال آن هستند.

سیاره LP در مقایسه با زمین، بسیار به خود نزدیک است، اما نکته جالب توجه است که این ستاره بسیار سردتر از خورشید است و این معناست که این سیاره فرا خورشیدی در مداری قرار دارد که آن را «منطقه» می داند. قابل سکونت» می‌نامند. به گفته، پس از سیستم TRAPP، این دومین جهان بالقوه قابل سکونت است که کشف شده است.