یادداشت ویراستار: بث سانر معاون سابق اداره اطلاعات ملی برای ادغام ماموریت است، سمتی که در آن بر عناصر هماهنگ کننده و هدایت جمع آوری، تحلیل و نظارت بر برنامه در سراسر جامعه اطلاعاتی نظارت داشت. در این نقش او همچنین به عنوان گزارشگر اطلاعاتی رئیس جمهور خدمت کرد. او استاد عمل در آزمایشگاه تحقیقات کاربردی برای اطلاعات و امنیت در دانشگاه مریلند و یک تحلیلگر امنیت ملی CNN است. نظرات بیان شده در این تفسیر از خود اوست. نظرات بیشتر را در CNN مشاهده کنید.
CNN
–
افشاگری‌های اخیر مبنی بر اینکه هم جو بایدن، هم رئیس‌جمهور آمریکا و هم دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق، در حالی که در دولت نبودند، مطالب طبقه‌بندی شده را در مکان‌های ناامن و غیرمجاز نگهداری می‌کردند، بسیاری را بر آن داشت که بپرسند “چگونه ممکن است این اتفاق بیفتد؟”
مطمئناً، تلاش‌های غیرحزبی برای پاسخ به این سؤال (و سؤالات دیگر) و ایجاد مدیریت دقیق سوابق کاخ سفید مورد نیاز است. با این حال، حتی پس از آن، احتمالاً در آینده مواد طبقه بندی شده بیشتری «خارج از سیم» کشف خواهد شد، مگر اینکه به یک مشکل اساسی دیگر بپردازیم: کاغذ طبقه بندی شده بیش از حد در گردش.
کوهی از مطالب طبقه بندی شده که در اطراف کاخ سفید – و سایر آژانس ها و ادارات امنیت ملی در جریان است – آسیب پذیری ذاتی را نشان می دهد که هیچ مقدار انگشت اشاره یا اصلاح رویه ای حل نمی شود. به عنوان یک کارمند سابق شورای امنیت ملی کاخ سفید (NSC)، می توانم این واقعیت را تأیید کنم که هرگز یک فرآیند فشرده و متمرکز برای ردیابی این اسناد وجود نداشته است. چنین تلاشی نیز مؤثر نخواهد بود.
کاغذ حرکت می کند، و در بیشتر موارد، هیچکس نمی داند که گم شده است، مگر اینکه یا تا زمانی که پیدا شود.
پس این کوه کاغذ طبقه بندی شده از کجا می آید؟ بیایید دوباره به کاخ سفید نگاه کنیم، جایی که این امری عادی و ضروری است که کارکنان اسناد طبقه بندی شده را با یکدیگر و رئیس جمهور توزیع کنند.
کارکنان شورای امنیت ملی به طور معمول برای اطلاع رسانی در مورد بحث های مربوط به سیاست، تعامل با رهبران خارجی و سفرهای خارج از کشور، صحافی اسناد طبقه بندی شده را آماده می کنند. مشاور امنیت ملی، رئیس ستاد کاخ سفید و کارکنان ارشد شورای امنیت ملی، همگی مطالب طبقه بندی شده را در اختیار رئیس جمهور قرار می دهند، گاهی اوقات در خلال جلسات برنامه ریزی شده، گاهی اوقات بداهه. جامعه اطلاعاتی تجزیه و تحلیل مکتوب طبقه بندی شده، نمودارها و نقشه ها را ارائه می دهد. در طول روز، اتاق وضعیت کاخ سفید گزارش‌های اطلاعاتی، ارتباطات دیپلماتیک و پیشنهادات سیاسی را ارائه می‌کند. این صحنه ها به طور مشابه در هر سازمان یا بخش درگیر در امنیت ملی پخش می شود.
با در نظر گرفتن این موضوع، به راحتی می توان تصور کرد که چگونه مواد طبقه بندی شده ممکن است به حیات وحش راه پیدا کنند، حتی در خوش خیم ترین شرایط. در حالی که کاغذ را نمی توان هک کرد، می توان آن را با مطالب طبقه بندی نشده در هم آمیخت، به اشتباه بایگانی کرد، نادیده گرفت و به عمد یا غیرعمد برد. این پتانسیل را ایجاد می کند که اطلاعات حساس می تواند توسط هر کسی که با آن مواجه می شود خوانده شود – یا بدتر از آن، گم شود، با عواقب ناگفته ای، برای اطلاعات خارجی.
این یکی از چیزهایی بود که هنگام نظارت بر تولید و انتشار گزارش روزانه رئیس جمهور (PDB)، از جمله حضور در مأموریت اطلاعاتی ترامپ، برای بیش از سه سال، نگران آن بودم. آیا مطالب طبقه بندی شده ای که او می خواهد پس از اینکه جلسات توجیهی ما با روزنامه ها و مجلاتی که به طرز معروفی روی میز دفتر خصوصی او پراکنده شده بودند مخلوط شود، نگه می دارد؟ ممکن است اسناد طبقه بندی شده به سطل زباله راه پیدا کند یا توسط پرسنل پاک نشده اداره شود؟
افشاگری ها مبنی بر اینکه یک صفحه محرمانه در خانه بایدن در دلاور در میان اسنادی که برنامه ریزی مراسم تشییع جنازه پسرش پیدا شد و اینکه مواد طبقه بندی شده در هم آمیخته با اقلام شخصی ترامپ پیدا شد، اعتبار نگرانی های من را تقویت می کند. در حالی که ما هنوز دنباله کاغذ کامل در این موارد را نمی دانیم، منصفانه است که بگوییم که کاغذها با هم مخلوط می شوند، به ویژه در پاکسازی دیوانه وار در پایان هر دولت ریاست جمهوری.
برای کاهش احتمال حذف تصادفی یا عمدی اطلاعات طبقه بندی شده، باید حجم کاغذهای طبقه بندی شده در کاخ سفید را کاهش دهیم. این بدان معنی است که شروع به انتقال مواد طبقه بندی شده حساس به تبلت ها، مانند iPad یا Surface Go، که امنیت و مسئولیت پذیری بهتری را ارائه می دهند، است. مانند کاغذ، تبلت‌ها می‌توانند نادرست قرار بگیرند یا به اشتباه استفاده شوند، اما استفاده از ابزارهای ساده مانند دسترسی کنترل‌شده به شبکه، گذرواژه‌ها و شناسایی بیومتریک و جاسازی برنامه‌های پاکسازی زمان‌بندی‌شده خطر دسترسی افراد یا هکرهای غیرمجاز به مطالب طبقه‌بندی‌شده را کاهش می‌دهد.
من می دانم که این امکان پذیر است، زیرا جامعه اطلاعاتی از سال 2012، PDB را برای تحویل در تبلت ها به رئیس جمهور و مقامات عالی امنیت ملی تولید می کند. گزارش های دیگر این گزارش‌ها سپس در سراسر واشنگتن پخش می‌شوند تا اطلاعات را به ارشدترین تصمیم‌گیرندگان، عمدتاً در تبلت‌ها، ارائه دهند.
دریافت اطلاعات در تبلت نیازی به فداکاری ندارد. در واقع، رابط تبلت PDB پیشرفته، زیبا و با برخی توسعه و پشتیبانی پشتیبان، کاملاً سازگار است. چه کسی دستگاهی را نمی خواهد که بتواند به روز رسانی یکپارچه، سازماندهی تمیز مطالب از پیشنهادات خط مشی گرفته تا نقشه های تعاملی و توانایی حاشیه نویسی با قلم یا صفحه کلید را ارائه دهد؟ بر اساس تجربه من، من معتقدم کاخ سفید می تواند استفاده از تبلت را حداقل در مقیاس محدود به سرعت اتخاذ کند.
کاغذ هنوز کاربردهای خود را دارد و البته به دلایل عملی می‌تواند و باید استثناهایی برای چنین انتقال دیجیتالی وجود داشته باشد. (به عنوان مثال، برخی از نقشه های بزرگ بر روی کاغذ آسان تر هضم می شوند، در حالی که برجسته کردن یا حاشیه نویسی گسترده یک کپی فیزیکی از یک سند برای بسیاری فرآیند آسان تر است.) اما ردیابی دقیق حجم محدودتری از سخت- طبقه بندی شده بسیار آسان تر خواهد بود. مطالب کپی
موانع انتقال مطالب طبقه‌بندی‌شده‌تر به محیط تبلت‌ها، از برخی جهات شدید است، اما عمدتاً فرهنگی است، بر اساس شیوه‌های ریشه‌دار و عدم تقاضا از سوی رهبری که به سمت توسعه‌دهندگان منحرف شده است. به همتایانم، اجازه دهید فقط بگویم: ما فناوری را داریم و بهتر از آن چیزی است که فکر می کنید.
یک دستورالعمل کم توجه دولت ترامپ در سال 2019 به همه سازمان های دولتی دستور داد تا پایان سال 2022 به ثبت سوابق دیجیتال روی بیاورند. این ابتکار، مانند سایر ابتکارات قبل از اینکه هدف آن کاهش کاغذبازی برای کارمندان فدرال و عموم مردم بود، به پایان نرسیده است. چاپ و گردش همزمان کاغذ. تغییر فرهنگی مستلزم زمان و سرمایه‌گذاری است، اما در جایی که مهم‌تر است به احساس فوریت بیشتری نیاز است: محافظت از حساس‌ترین مطالب طبقه‌بندی شده ما.
هیچ زمان یا مکانی بهتر از اکنون و در کاخ سفید، کانون جنجال‌های کنونی، برای شروع وجود ندارد.
