توکیو – شویچیرو تویودا، رئیس غول خودروسازی تویوتا، که رهبری این شرکت را با گسترش تولید در آمریکای شمالی در دهه 1980 و کمک به تبدیل آن به یک برند جهانی، رهبری می‌کرد، روز سه‌شنبه درگذشت. پسر موسس شرکت، او 97 سال داشت.
تویوتا در بیانیه ای اعلام کرد که علت آن نارسایی قلبی بوده است. نگفت کجا مرده است.
در یک دهه ریاست تویوتا، آقای تویودا مهارت های قابل توجه خود را در مهندسی، مدیریت، سیاست و دیپلماسی به کار گرفت تا این شرکت را در مسیر عبور از جنرال موتورز به عنوان بزرگترین خودروساز جهان قرار دهد.
این موفقیت بسیار چشمگیرتر بود زیرا او در اوج تنش های تجاری بین ایالات متحده و ژاپن، در سال 1982، زمانی که اتومبیل های ژاپنی به نمادی قدرتمند از ترس آمریکایی ها از ژاپن در حال رشد و جایگزینی ایالات متحده به عنوان بزرگترین اقتصاد اقتصادی جهان تبدیل شده بودند، مسئولیت تویوتا را بر عهده گرفت. قدرت.
علیرغم آن تنش ها، آقای تویودا تولیدات شرکتش را به آمریکای شمالی گسترش داد و ابتدا در سال 1984 با جنرال موتورز اتحاد برقرار کرد، قبل از افتتاح اولین کارخانه آمریکایی این شرکت در کنتاکی، در سال 1988، که تحت فشار آمریکا برای تولید خودرو در ایالات متحده قرار گرفت.
در پایان دوره تصدی خود، او تولید را در سطح جهانی گسترش داد و شرکت را واقعا بین المللی کرد.
آقای تویودا رویکردی عمل‌گرایانه به روابط بین ایالات متحده و ژاپن – که در آن زمان اولین و دومین اقتصاد بزرگ جهان بود – در پیش گرفت و استدلال کرد که با رشد ژاپن، باید سخت‌تر کار کند تا خود را با رقبای خود جلب کند، پیامی که او بخشی از آن بود. فلسفه شرکتی تویوتا
پس از کناره گیری از سمت مدیرعاملی تویوتا، در سال 1994، او رئیس قدرتمندترین لابی تجاری ژاپن شد و در آنجا به شکل گیری تلاش های این کشور برای مبارزه با رکود اقتصادی که در اوایل دهه 1990 آغاز شد، کمک کرد.
شویچیرو تویودا در 27 فوریه 1925 در ناگویا، یک شهر بندری صنعتی در مرکز ژاپن متولد شد و دومین فرزند از چهار فرزند کیچیرو و هاتاکو تویودا بود. او از دوران کودکی ممتازی برخوردار بود: در ستونی در سال 2014 برای روزنامه نیکی شیمبون، او تعریف کرد که چگونه همکلاسی های دبستانش وقتی فاش کرد که با “خدمتکار” خانواده اش صبحانه می خورند، او را مسخره کرده اند.
پدرش تویوتا موتور را در سال 1937 تاسیس کرد و آن را از یک تولید کننده ماشین بافندگی اتوماتیک که توسط پدرش ساکیچی راه اندازی شده بود، ایجاد کرد. “d” در تویودا به “t” در نام شرکت تغییر یافت زیرا تصور می‌شد وقتی به ژاپنی نوشته می‌شود بهتر به نظر می‌رسد.
در طول جنگ جهانی دوم، آقای تویودا تحصیلات خود را در دانشگاه ناگویا آغاز کرد. او در مقاله Nikkei نوشت زیرا رشته مهندسی او برای جنگ حیاتی بود. هنگامی که جنگ به پایان رسید، او در یک دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه توهوکو ثبت نام کرد و بعداً از دانشگاه ناگویا مدرک دکترا گرفت.
در سال 1950، یک تویوتا بدهکار به دو شرکت تقسیم شد، یکی برای تولید که کیچیرو تویودا آن را اداره می کرد و دیگری برای فروش. کیچیرو تویودا که با یک اختلاف کارگری شدید روبرو شد، مجبور به استعفا شد و به طور موقت به رهبری خانواده بر شرکت پایان داد. او به زودی درگذشت.
شویچیرو تویودا در 27 سالگی به عنوان مدیر بخش بازرسی به شرکت ملحق شد. او در اوایل کار خود نقشی کلیدی در اولین حمله تویوتا به ایالات متحده ایفا کرد و در سال 1957 با امضای قرارداد صادرات مدل کرون این شرکت در یک سفر جاده‌ای آمریکا، که شامل توقفی بی‌پروا در مقابل دفتر مرکزی فورد بود. دیترویت
اما رانندگان آمریکایی این خودرو را رد کردند و از موتور ضعیف آن شکایت کردند. او در سال 2014 در Nikkei نوشت، این شکست باعث شد آقای تویودا “مصمم شود یک خودروی سواری با کیفیت بالا تولید کند که در هر نقطه از جهان عملکرد خوبی داشته باشد.”
علیرغم نوسانات، او به سرعت در رتبه های شرکت ارتقا یافت، تا حدی به دلیل استعدادش در مهندسی و تجارت و تا حدی به دلیل نفوذ مداوم خانواده اش بر تجارت. در سال 1982، زمانی که دو نیمه شرکت دوباره متحد شدند، او در صدر قرار گرفت.
این دوره ای بود که هم وعده و هم ریسک بزرگی برای شرکت داشت. ژاپن به عنوان بزرگترین خودروساز جهان از ایالات متحده پیشی گرفت و با توجه به تورم، بیکاری و احساسات حمایت گرایانه در آمریکا، توکیو و واشنگتن بر روی اولین دور از بسیاری از محدودیت های واردات خودروهای ژاپنی به توافق رسیدند.
در حالی که نیسان و هوندا کارخانجات آمریکایی را تأسیس کردند، آقای تویودا شرکت را وارد معامله ای با جنرال موتورز کرد تا به این شرکت کمک کند فروش خود را در آمریکا افزایش دهد. در مصاحبه ای با نیویورک تایمز، یکی از مدیران شرکت گفت که این اقدام مانند ارائه «نمک به دشمن ما» است، اشاره ای به دوره فئودالی ژاپن، زمانی که جنگ سالاران گاهی اوقات به مردم در قلمرو دشمن غذا می دادند. مجله Car and Driver عنوان “جهنم یخ می زند” را منتشر کرد. این همکاری بلافاصله پس از اعلام ورشکستگی جنرال موتورز در سال 2009 پایان یافت.
آقای تویودا حتی زمانی که با شرکت‌های آمریکایی رقابت می‌کرد، به شرکت‌های ژاپنی فشار آورد تا نقش بزرگ‌تری در جوامعی که کارخانه‌های خود را در آنجا می‌سازند، ایفا کنند. در یک سخنرانی در سال 1990، او صنعتگران ژاپنی را تشویق کرد تا با فعال شدن در سازمان های خیریه محلی در ایالات متحده، «در همان سطح آمریکایی ها مشارکت کنند». (دولت ژاپن به کسانی که این کار را کردند معافیت مالیاتی داد.)
وقتی آمریکایی‌ها شیفته شیوه‌های تولید فوق‌العاده کارآمد تویوتا شدند، آقای تویودا یک مرکز آموزش مدیریت برای کمک به کسب‌وکارهای آمریکایی راه‌اندازی کرد. و او از طریق امتیاز دادن به واشنگتن به کاهش تنش های تجاری کمک کرد.
در سال 1992، زمانی که او از سمت خود کناره گیری کرد تا به عنوان رئیس هیئت مدیره شرکت انتخاب شود، تویوتا در 22 کشور کارخانه داشت و با شریک سابق خود جنرال موتورز برای کسب عنوان بزرگترین خودروساز جهان رقابت می کرد. در سال 2008 در آن نبرد پیروز شد.
در سال 1994، زمانی که رشد اقتصادی ژاپن به طور ناگهانی به دوره رکود تبدیل شد، آقای تویودا به عنوان رئیس گروه لابی تجاری Keidanren منصوب شد، جایی که او چهار سال را صرف فشار بر این کشور کرد تا قوانین زیادی را کاهش دهد که به اعتقاد او مانع رشد آن می‌شد.
او در سال 1999 از سمت ریاست تویوتا کنار رفت و به عنوان رئیس افتخاری مادام العمر انتخاب شد، سمتی که از آنجا همچنان بر روند شرکت تاثیر گذاشت. او در سال 2007 وارد تالار مشاهیر خودرو آمریکا شد.
از او همسرش هیروکو به یادگار مانده است که در سال 1952 با او ازدواج کرد. یک پسر، آکیو؛ و یک دختر، آتسوکو.
آقای تویودا در مقاله‌ای در سال 2014 در مورد حرفه‌ای خود می‌نویسد: “من به تنهایی تلاش کردم تا حداقل چند خط جدید به کتاب‌های تاریخ صنعت خودرو اضافه کنم.”
هیساکو اوئنو گزارش کمک کرد
