تا زمانی که پنگوئن آفریقایی شروع به رعایت تعطیلات فدرال نکند، اسپارکس پرکینز نیز این کار را نخواهد کرد.
که می گویند صبح 25 دسامبر برای این مرد 33 ساله سانفرانسیسکی هدایا و دارواش نیست، بلکه منقار و روده ماهی را به ارمغان می آورد.
آقای پرکینز که زیست‌شناس در آکواریوم استاینهارت آکادمی علوم کالیفرنیا است، متعلق به آن مجموعه بی‌نظیر – پرسنل بیمارستان، آتش‌نشان‌ها، نگهبانان – است که کارشان بدون تعطیلی متوقف می‌شود. او را پرسنل ضروری پرندگان بنامید که به نیازهای ساکنین حدود 50 پرنده وابسته است. آخر هفته‌ها، آخر شب: همه بازی‌های منصفانه برای هر شرایط اضطراری در میان گله آقای پرکینز رخ می‌دهد.
او گفت: “من شش کریسمس از 10 کریسمس گذشته را کار کرده ام.” “این فقط بهای کار با این حیوانات است.”
آقای پرکینز آن کار را وارد شدن به یک سریال تلویزیونی روزانه توصیف می کند. این پرنده بداخلاق از خواب بیدار می شود، آن یک هوس باز. کلیدها از تسمه دزدیده می شوند تک‌همسری پنگوئن‌های معروف کمی آرام می‌شود.
بعضی ها چشم های سرگردان دارند. آقای پرکینز گفت.
گاهی اوقات آنها به طور کامل تیم را عوض می کنند. چندی پیش، یک زوج پنگوئن ماژلانی نر از برزیل به صورت جفتی به هم پیوستند.
آقای پرکینز به یاد می آورد: «آن پسرها شگفت انگیزترین لانه را ساختند. “من به یاد دارم که آنها بهترین طراحان داخلی بودند.”
آقای پرکینز که اهل می سی سی پی است، از ۳ سالگی عاشق پرندگان بود، زمانی که والدینش اولین طوطی را به او دادند. ماکائوها، مرغ عشق ها و کبوترهای زینتی دنبال شدند. برخی از شب ها ساعت 4 صبح به اداره پست سفر می کرد تا گاری قرقاول هایی را که سفارش داده بود بردارد.
“من یک پسر 14 ساله بسیار متفاوت بودم.”او گفت. به جای اینکه بعد از مدرسه فوتبال بازی کنم، به مرغداری هایی که ساخته بودم می رفتم. من حدود 70 پرنده داشتم.
مجموعه خود آکادمی اخیرا با ورود دو بچه پنگوئن آفریقایی رشد کرده است. با توجه به نقش این موسسه در حفظ گونه های در حال انقراض – آقای پرکینز به تازگی از یک پروژه حفاظتی در آفریقای جنوبی بازگشته است – کمک به رشد این پرندگان بسیار مهم بوده است. هر روز صبح، آقای پرکینز هر جوجه را از جعبه لانه‌اش بلند می‌کند، آن را روی یک ترازو کوچک می‌گذارد و مقدار قابل‌اعتماد گرمی را ثبت می‌کند. اضافه کردن وزن در تعطیلات در اینجا تشویق می شود.
پنگوئن ها دارای وقار آرام و متحرک هستند. جوجه های پنگوئن هیچ کدام ندارند. آنها گوی های چاق کرکی هستند، ناتوان، حتی در آب هم نمی توان به آنها اعتماد کرد. تا زمانی که آن پر با پرهای جوان جایگزین نشود، آنها مانند سنگ های کوچک شیرین غرق می شوند. اما در اسارت، آنها می توانند حدود 30 سال زندگی کنند، یعنی دو برابر طول عمر آنها در طبیعت. آنها برای شاد و سالم نگه داشتن آنها به تحریک نیاز دارند، و زیست شناسان اینجا نشانگرهای لیزری را می شکنند، حباب ها را منفجر می کنند و صداهای کلونی را روی iPad پخش می کنند.
پرندگان نیز با تماشای بازدیدکنندگان غنی می شوند آنها را. در اوج همه گیری، بدون هیچ کس در آن طرف شیشه، کارکنان برای حیوانات یوگا انجام دادند.
در این کریسمس، آقای پرکینز و همکارانش راه های کمی برای خاص کردن روز پیدا خواهند کرد، در حالی که پرندگان طبق معمول در حال غر زدن هستند. آنها کبوتر لاک پشت یا کبک در درخت گلابی نیستند، بلکه خانواده هستند.
