آنچه در مورد باکتری شیگلا مقاوم به دارو باید بدانید

یک هشدار بهداشتی که ماه گذشته توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری منتشر شد، نشان داد که گونه‌های متعدد باکتری عامل اسهال شیگلا نسبت به پنج آنتی‌بیوتیکی که معمولاً برای درمان آن استفاده می‌شوند، مقاومت پیدا کرده‌اند. اولین مورد شیگلای بسیار مقاوم به دارو در سال 2016 در ایالات متحده کشف شد. تا سال 2022، این سویه ها 5 درصد از عفونت های شیگلا را تشکیل می دادند.

کارشناسان CDC به نیویورک تایمز گفتند که باکتری های مقاوم به دارو در 29 ایالت یافت شده اند و احتمالاً حتی گسترده تر هستند. دکتر لوئیز فرانسوا واتکینز، یک افسر پزشکی در CDC گفت: این واقعیت که چندین سویه در حال گردش هستند نشان می دهد که مقاومت دارویی “در گونه های مختلف شیگلا، در نقاط مختلف کشور، در نقاط مختلف جهان ظاهر شده است.”

بیماری گوارشی که شیگلا ایجاد می کند ناخوشایند است و گهگاه نیاز به درمان دارد اما به ندرت کشنده است. دکتر واتکینز گفت که نگرانی بزرگتر این است که سویه های شیگلا مقاوم به دارو می توانند پیش بینی کنند که چه چیزی با سایر عفونت های باکتریایی در انتظار است.

شیگلا چیست و چگونه درمان می شود؟

شیگلا (تلفظ “shi-GEH-luh”) یک حشره معده است که باعث اسهال اسهال خونی می شود که در آن پوشش داخلی روده ملتهب و آسیب می بیند. علائم بارز اسهال اسهال خونی مدفوع هایی است که نه تنها آبکی هستند بلکه دارای خون و مخاط نیز هستند. تهوع، گرفتگی معده و تب اغلب با عفونت شیگلا رخ می دهد، اما استفراغ کمتر شایع است.

استفن بیکر، استاد میکروبیولوژی مولکولی در دانشگاه کمبریج، می گوید: «تفاوت با شیگلا این است که این توانایی را دارد که این اثر را ایجاد کند که به موجب آن شما یک التهاب تهاجمی واقعی در روده دریافت می کنید. او افزود: “به همین دلیل است که شما در مدفوع خون و مخاط می گیرید، که E. coli و سالمونلا معمولا انجام نمی دهند.”

بیشتر عفونت های شیگلا در عرض چند روز با استراحت در بستر و مایعات به خودی خود برطرف می شوند. هنگامی که عفونت از بین می رود، روده بهبود می یابد و معمولاً هیچ آسیب طولانی مدتی وجود ندارد. اگر علائم بیش از یک هفته باقی بماند، یا اگر علائم کم آبی شدید مانند سبکی سر یا گیجی دارید، باید به پزشک مراجعه کنید. نوزادان، افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید قرار داشته باشند و ممکن است نیاز به درمان بیشتری داشته باشند.

پنج آنتی بیوتیک مختلف در طول تاریخ برای درمان شیگلا استفاده شده است: آزیترومایسین، سیپروفلوکساسین، سفتریاکسون، تری متوپریم-سولفامتوکسازول و آمپی سیلین. غیر معمول نیست که سویه‌های باکتری به یک یا دو دارو پاسخ نمی‌دهند، اما مقاومت به هر پنج دارو جدید است. آنتی‌بیوتیک‌های دیگری نیز وجود دارند که ممکن است برای شیگلا مؤثر باشند، اما هنوز روی باکتری‌ها آزمایش نشده‌اند. در نتیجه، CDC در حال حاضر گزینه درمانی توصیه شده ای برای سویه های مقاوم به دارو ندارد.

دکتر واتکینز گفت: “این چیزی نیست که ما آن را مقاومت در برابر پان” بنامیم،” زمانی که یک سویه باکتری به همه چیز مقاوم است و هیچ گزینه درمانی دیگری باقی نمی گذارد. اما ما از مرزهای آنچه برای شیگلا مطالعه شده است فراتر رفته ایم.

شیگلا چقدر شایع است و چگونه منتقل می شود؟

طبق گزارش CDC، سالانه حدود 450000 مورد شیگلا در ایالات متحده وجود دارد که تقریباً 6400 مورد نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند. اکثر عفونت ها در کودکان زیر 5 سال رخ می دهد.

به دلایلی که هنوز نامشخص است، بیشتر موارد مقاوم به دارو در میان بزرگسالان دیده شده است، به ویژه مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، افراد بی خانمان و افراد مبتلا به HIV. و این نگران‌کننده است.

شیگلا به راحتی پخش می شود و تنها مقدار کمی از باکتری ها برای شروع بیماری لازم است. زمانی که باکتری های موجود در مدفوع با بینی یا دهان تماس پیدا می کنند، افراد در معرض قرار می گیرند. راه های رایج انتقال دست های شسته نشده، فعالیت جنسی و غذای آلوده است. (انتقال غذا اغلب از طریق تهیه یا سرو یک وعده غذایی توسط فرد آلوده سرچشمه می گیرد، نه شیگلا در منبع غذایی.)

برای محدود کردن گسترش باکتری، دکتر لوگان از مردم خواست که بهداشت دست خود را رعایت کنند، حداقل 20 ثانیه پس از استفاده از حمام یا تعویض پوشک، قبل از تهیه غذا و قبل و بعد از رابطه جنسی، با صابون و آب گرم بشویید. «بهداشت شستن دست ها واقعاً نمی تواند نادیده گرفته شود. این یک استراتژی بسیار مهم برای مهار انتقال است.

افراد حتی پس از برطرف شدن علائم نیز می توانند عفونی باقی بمانند، بنابراین دکتر لوگان توصیه کرد که هر کسی که اسهال دارد از رفتن به استخر اجتناب کند و تا دو هفته بعد از رابطه جنسی خودداری کند.

چرا شیگلای مقاوم به آنتی بیوتیک به طور ناگهانی در حال افزایش است؟

استفاده از آنتی بیوتیک ها باعث ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری ها می شود. میکروب هایی که به داروها حساس هستند می میرند، در حالی که میکروب هایی که برای فرار از آنها تکامل یافته اند زنده می مانند و پخش می شوند.

دکتر بیکر گفت: «هرچه بیشتر از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کنیم، باکتری‌ها نسبت به آن‌ها مقاوم‌تر می‌شوند – این یک نوع فرآیند تکاملی اجتناب‌ناپذیر است». این کاملاً معمول است که وقتی این مسیر را طی کرد، ارگانیسم‌های مقاوم برای آنها انتخاب می‌شوند و بنابراین آنها خیلی سریع در مدت زمان کوتاهی کنترل می‌شوند.»

باکتری‌ها می‌توانند از طریق جهش‌های تصادفی DNA یا با تعویض ژن‌ها با سویه‌ها یا گونه‌های دیگر، مقاومت دارویی به دست آورند. شیگلا به ویژه در انتخاب ژن های جدید خوب است، بنابراین مقاومت آنتی بیوتیکی اغلب در شیگلا قبل از سایر انواع باکتری ها ظاهر می شود. اما اشتراک DNA به هر دو صورت انجام می شود.

دکتر واتکینز گفت: «مقاومتی که در شیگلا ایجاد می‌شود، می‌تواند به آن موجودات دیگر سرایت کند». بنابراین آنچه که اکنون در شیگلا می بینیم، این مقاومت چیزی است که در آینده می توانیم در انواع دیگر باکتری ها مانند E. coli یا سالمونلا مشاهده کنیم.

دکتر واتکینز افزود که خود شیگلا لزوماً مسئول گسترش مقاومت به هر عامل بیماری زا دیگری نیست، “اما شیگلا شاید یک علامت هشدار اولیه باشد که این فشارهای انتخابی وجود دارد و روی باکتری های دیگر نیز اثر می گذارد. “