رابرت تروتمن که به مدت شش دهه هزاران جوان اقلیت را در منطقه شهر نیویورک برای شنا آموزش داد و برای کار خود شهرت ملی پیدا کرد، در 22 مارس در خانه خود در ماساپکوا، نیویورک، در لانگ آیلند درگذشت. او 82 سال داشت.
دختر او، جنیفر آن تروتمن، که مربی شنا نیز می باشد، گفت که علت آن حمله قلبی بوده است.
آقای تروتمن، که در دهه 1950 اولین کاپیتان تیم شنا سیاه پوست در دبیرستان دیویت کلینتون در برانکس شد، قویاً معتقد بود که شنا را برای جوانان اقلیت، که بسیاری از آنها هرگز در مکان های شهری که در آنجا نو در معرض این ورزش قرار نگرفته بودند، بیاورد. -تیم شنا Finmen در طول سال‌ها فعالیت داشته است، هیچ یک از آن مکان‌هایی که به عنوان واحه‌های شنا شناخته می‌شوند: بخش Bedford-Stuyvesant بروکلین. همپستد، در لانگ آیلند؛ و نیوآرک و جرسی سیتی در نیوجرسی. این تیم اکنون در کامبریا هایتس، کوئینز مستقر است.
آقای تروتمن در سال 1973، بیش از ده سال، به نیویورک تایمز گفت: “هیچ وقت یک شناگر رقابتی سیاه پوست وجود نداشته است، نه به این دلیل که آنها نمی توانند شنا کنند، بلکه به این دلیل که دسترسی آسان به استخرها، کمپ ها، مربیان ندارند.” پس از اینکه او و یکی از دوستانش Finmen را تأسیس کردند. (او قبل از اینکه آنتونی نستی، نماینده سورینام، اولین شناگر سیاهپوست برنده مدال طلای المپیک شود، در بازی های تابستانی 1988، و قبل از اینکه سیمون مانوئل از ایالات متحده اولین شناگر زن سیاه پوستی شود که مدال طلای انفرادی را کسب می کند، به خوبی صحبت کرد. در بازی های المپیک تابستانی 2016.)
او گفت: «در اصل، این یک ورزش برای ثروتمندان است. همه بچه‌ها بسکتبال بازی می‌کنند، اما یک شناگر نیاز به فداکاری و انکار دارد.»
دخترش در یک مصاحبه تلفنی گفت: «او می‌خواست این افسانه را که سیاه‌پوستان نمی‌توانند شنا کنند، از بین ببرد. او در شنا بزرگ شد و کسی که شبیه او بود را ندید. او احساس کرد که دیدن نمونه ای از آنچه می توانید باشید مهم است.
آقای تروتمن که به مدت 20 سال راننده متروی نیویورک بود، همچنین مربی یک تیم شنا در دهکده همپستد بود و از سال 2002 تا 2016 در کالج یورک در جامائیکا، کوئینز، دستیار مربی زیر نظر دخترش بود.
یکی از شناگران آنها، پائولانا لامونیه، تلفنی گفت: “او شوخ طبع بود، او یک تیرانداز تیز بود و هرگز در مورد بازخورد دادن به شما و رها کردن پتانسیل های شما، خودداری نمی کرد.”
پس از سال اول تحصیلی در یورک، خانم لامونیه شروع به مربیگری در Nu-Finmen کرد. در سال 2019، او Black People Will Swim را راه اندازی کرد، برنامه ای که سیاه پوستان و قهوه ای ها را تشویق می کند بر ترس خود از شنا غلبه کنند. او همچنین مربی مشترک تیم شنای یورک است.
خانم لامونیه در مورد آقای تروتمن گفت: «نمونه او قطعاً به من الهام بخش مربیگری شد.
رابرت آستین تروتمن در 15 اکتبر 1940 در منهتن به دنیا آمد. پدرش گلادستون پرس لباس بود. مادرش، ایرما (ویلوبی) تروتمن، خانه‌دار بود.
رابرت اولین باری که با اقیانوس روبرو شد، وقتی 8 ساله بود، از اقیانوس می ترسید. اما خیلی زود شنا کردن را در باشگاهی در برانکس یاد گرفت.
آقای تروتمن در سال 2003 به Newsday گفت: «من یک مربی داشتم که یک تیم واقعی موزاییک داشت: اسپانیایی‌ها و سیاه‌پوستان، لهستانی‌ها و ایتالیایی‌ها».
بعداً علاوه بر شنا برای تیم دبیرستان خود، با یک تیم آماتور اتحادیه دو و میدانی مسابقه داد و نجات غریق شد.
او و دوستش چارلز سیمونز Finmen را در سال 1959 در مرکز تفریحی سنت جان در بروکلین راه اندازی کردند. (در طول سال‌ها نام آن به تروتز فینمن در دهه 1980 و نو-فینمن در اوایل دهه 1990 تغییر کرد.) از سال 1962 تا 1964 در بخش 82 هوابرد ارتش در فورت براگ، NC، خدمت می‌کرد و به همسران و فرزندان افسران آموزش می‌داد. چطور شنا کنیم.
پس از ترخیص، آقای تروتمن به مدت دو سال در کالج کوئینز تحصیل کرد. با Nu-Finmen، او قهرمانان المپیک نوجوانان، شناگران تمام ایالتی، NCAA All-Americans و Nassau County, NY، قهرمانان را برای رقابت در مسابقات شنا در منطقه نیویورک و جاهای دیگر در ساحل شرقی آموزش داد.
در سال 1981، او مسابقات کلاسیک شنای دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور را آغاز کرد، رویدادی چند فرهنگی که هر ساله صدها شناگر را از ایالات متحده و کارائیب به پارک آیزنهاور در شرق میدو در لانگ آیلند جذب می کند.
در سال 2014، او جایزه تنوع، برابری و گنجاندن شنای ایالات متحده آمریکا، نهاد ملی حاکم بر این ورزش را به دلیل حمایت و معرفی شنا به گروه‌های کم‌نماینده دریافت کرد.
آقای تروتمن در وب سایت این سازمان گفته است: “من 50 سال پیش زمانی که از من خواستند با بچه های اقلیت کار کنم، با USA Swimming شروع کردم.” هدف من همیشه این بوده است که آنچه را که نیاز دارید به شما می دهم و شما برای آنچه می خواهید کار کنید.
یکی از جوانترین شناگران او، کریم چسیمارد، در 3 سالگی در سال 1994 نزد آقای تروتمن آورده شد تا به او کمک کند بر ترسش از آب غلبه کند.
پدر کریم، آندره چسیمارد، در سال 1998 به تایمز گفت: «مربی او را در حالی که فریاد می‌کشید و سعی می‌کرد تا من را تا آخر عمر نگه دارد، گرفت، فقط او را کشید. دو روز بعد او با استفاده از یک تخته مسطح روی استخر شنا می کرد.
