با افزایش سرسام‌آور اجاره‌ها، صاحبخانه‌ها نه تنها پول نقد بیشتری از شما می‌گیرند، بلکه زمان بیشتری را صرف می‌کنند.
طبق داده‌های شرکت بورسی Zillow، یک کارمند معمولی تمام وقت در ایالات متحده تقریباً 63 ساعت در ماه اکتبر کار کرد تا متوسط اجاره بهای 2040 دلار بپردازد – تقریباً شش ساعت بیشتر از اکتبر 2019، قبل از همه‌گیری. به عبارت دیگر، حدود 36 درصد از درآمد ناخالص متوسط مستاجرها صرف مسکن می شود.
جف تاکر، اقتصاددان ارشد در Zillow که تحلیل خود را بر ساعت کاری متمرکز کرد تا به اجاره‌کنندگان این احساس را بدهد که واقعاً افزایش اجاره‌بها چه هزینه‌ای دارد، گفت: «این بار اجاره‌ای دارد. (به طور کلی، طبق مرکز فورمن دانشگاه نیویورک، صرف بیش از 30 درصد درآمد ناخالص برای اجاره بها غیرقابل استطاعت تلقی می شود.)
آقای تاکر گفت، این شکاف در حال افزایش نتیجه بازار دیوانه‌کننده مسکن است که توسط کارگران شهرهای بزرگ که به بازارهای نسبتا ارزان‌تر نقل مکان کرده‌اند، تحریک می‌شود، زیرا افزایش دستمزدها برای حفظ سرعت تلاش کرده است. بر اساس تجزیه و تحلیل زیلو از داده های اداره آمار کار، متوسط دستمزد ساعتی طی پنج سال گذشته 23 درصد افزایش یافته است – اما اجاره بهای ملی در طول مدت مشابه تقریباً 37 درصد افزایش یافته است. (زیلو از یک شاخص تکرار اجاره استفاده می کند که تغییرات قیمت را برای آپارتمان های جداگانه مقایسه می کند.)
در میان 50 منطقه بزرگ متروی ایالات متحده، بازارهایی که کارگران بیشترین زمان را برای پوشش اجاره بها می‌گذرانند، در شهرهایی بودند که در طول همه‌گیری محبوبیت زیادی پیدا کردند، عمدتاً در کالیفرنیا و فلوریدا آفتابی. کم‌هزینه‌ترین بازار، میامی بود، جایی که متوسط کارمندان تمام‌وقت باید ۹۶ ساعت در ماه کار کنند – بیش از دو هفته و نیم کار – برای پوشش متوسط اجاره بهای ۲۸۲۷ دلاری در ماه اکتبر. این تقریباً 21 ساعت بیشتر از اکتبر 2019 است، قبل از اینکه اجاره بها 50 درصد افزایش یابد.
دومین بازار وقت گیر ریورساید، کالیفرنیا بود که در آن 88.5 ساعت طول کشید تا متوسط اجاره بهای 2584 دلار پرداخت شود، پس از آن شهر نیویورک (تقریباً 85 ساعت کاری برای پوشش متوسط 3212 دلار اجاره)، سن دیگو (84 ساعت برای اجاره بها). 3105 دلار اجاره) و لس آنجلس (80 ساعت برای اجاره 2979 دلار).
کم طاقت‌فرساترین شهرهایی که برای گذران زندگی می‌توانستند، متروهای کم‌درآمد عمدتاً در غرب میانه بودند. مقرون به صرفه ترین بازار سنت لوئیس بود که کمتر از 37 ساعت برای پوشش متوسط اجاره 1273 دلاری داشت.
تنها سه مترو در طول سه سال گذشته اندکی مقرون به صرفه‌تر شده‌اند: سانفرانسیسکو، سان خوزه و بوستون – بازارهای گران‌قیمتی که رشد دستمزدها با افزایش اجاره بها مطابقت دارد.
آقای تاکر گفت که دو عامل بزرگ برای افزایش قیمت ها نقش دارند: کمبود موجودی ملی و مهاجرت مستاجران ثروتمندتر به بازارهای ارزان تر. او گفت: “شما می توانید مکانی را در فلوریدا اجاره کنید و بخرید که هنوز طبق استانداردهای نیویورک معامله ای به نظر می رسد.” “این به چالش مقرون به صرفه کمک می کند، و به ویژه برای افرادی که مشاغل آنها با اقتصاد محلی گره خورده است بسیار جدی است.”
برای به روز رسانی ایمیل هفتگی در مورد اخبار املاک و مستغلات مسکونی، اینجا ثبت نام کنید.
