آیا آفریقای جنوبی می تواند به انرژی پاک تبدیل شود؟

فولا، آفریقای جنوبی – ده‌ها کشاورز گاو با چنگ زدن به بیل مکانیکی به مرتع سبز در کمربند زغال‌سنگ آفریقای جنوبی هجوم آوردند و تهدیدی برای مردی که پشت کنترل بود فریاد زدند: حفاری را متوقف کنید، وگرنه دستگاه را خراب می‌کنند.

آنها ناامید بودند که جدیدترین معدن زغال سنگ را در فولا، شهرستانی در دشت‌های مرتفع کشور، متوقف کنند، زیرا می‌ترسیدند که یکی از آخرین بخش‌های چراگاه گاوهایشان از بین برود.

سیفیسو ماتیبلا، یکی از کشاورزان، با اشاره به دام های خود گفت: “اگر این بدان معناست که ما برای چیزهای خود خواهیم مرد، این کار را انجام خواهیم داد.”

آقای ماتیبلا و کشاورزان همکارش از بسیاری جهات معترضین بعید به زغال سنگ بودند. بسیاری از آنها در صنعت کار می کنند – درآمد اصلی آقای متیبلا از حمل و نقل زغال سنگ به دست می آید. سرمایه‌گذاری‌های آن‌ها در گاو نسبتاً جدید است و مانعی در برابر این انتظار است که آفریقای جنوبی نمی‌تواند برای همیشه با زغال سنگ کار کند.

اما با برگزاری اجلاس جهانی آب و هوا در شرم الشیخ مصر، آفریقای جنوبی نشان می دهد که چقدر برای کشورهای وابسته به زغال سنگ دشوار خواهد بود که به منابع انرژی پاک تر و تجدیدپذیر تبدیل شوند.

حدود 80 درصد برق آفریقای جنوبی از زغال سنگ تامین می شود. آفریقای جنوبی، صنعتی ترین و متنوع ترین اقتصاد این قاره، متعهد شده است که آن را به تدریج کنار بگذارد. در اجلاس جهانی آب و هوا در سال گذشته در اسکاتلند، کشورهای ثروتمند متعهد شدند 8.5 میلیارد دلار برای کمک به آفریقای جنوبی به سمت سیستم‌های انرژی که آلودگی کمتری تولید می‌کنند، کمک کنند.

اما اکثر سرمایه گذاری های استخراج زغال سنگ، که زمانی توسط شرکت های سفیدپوست اداره می شد، بر اساس قوانینی که پس از آپارتاید توسط حزب حاکم، کنگره ملی آفریقا تصویب شد، به مالکیت سیاه پوستان تبدیل شده اند. در حالی که این ثروت در نهایت در دست سیاه پوستان است، تحلیلگران سیاسی و محیطی نگران هستند که ANC و متحدان اتحادیه‌اش از رها کردن این صنعت بیزار باشند – به‌ویژه به اصرار اروپایی‌ها که برای نسل‌ها از منابع آفریقای جنوبی سود می‌بردند.

در حالی که شرکت دولتی برق اسکوم قصد دارد تا حدود نیمی از ظرفیت انرژی زغال سنگ خود را طی 13 سال آینده حذف کند، یک سند برنامه ریزی دولتی خواستار ایجاد نیروگاه های زغال سنگ جدید است زیرا شبکه فعلی به قدری غرق شده است که به طور منظم برق قطع می شود. این کشور به سرمایه گذاری در صنایعی که نیاز به برق تولید شده از زغال سنگ دارند، ادامه می دهد.

نوکواندا ماسکو، اقتصاددان ارشد در Trade & Industrial Policy Strategies، یک موسسه تحقیقاتی اقتصادی در آفریقای جنوبی، گفت: «این برخلاف همه چیزهایی است که ما در مورد تعهد آفریقای جنوبی به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای صحبت می کردیم.

پرزیدنت سیریل رامافوزا علناً تغییر به سمت انرژی های تجدیدپذیر را تبلیغ کرده است، اما وزیر منابع معدنی او، گود مانتاشه، اظهار داشت که زغال سنگ برای سال های آینده بخشی قوی از ترکیب انرژی کشور باقی خواهد ماند.

آقای رامافوزا در سخنرانی خود در اجلاس آب و هوا در روز سه شنبه، از کشورهای توسعه یافته خواست تا هزینه این تغییر را به عهده بگیرند.

او گفت: “قاره ما فقط 1 درصد از آسیب هایی را که به اقلیم وارد کرده است، داشته است، و ما معتقدیم که کشورهای صنعتی تر که توسعه یافته تر هستند، باید به تعهدی که داده اند عمل کنند.”

او این نگرانی را مطرح کرد که بیشتر بودجه ای که توسط گروهی شامل بریتانیا، فرانسه، آلمان و ایالات متحده به کشورش تعهد شده است، به عنوان وام داده شده است. او گفت که این تنها بدهی‌هایی را اضافه می‌کند که کشور نمی‌تواند از عهده آن برآید و استدلال می‌کند که کشور به جای وام به کمک‌های بلاعوض نیاز دارد و یک انتقال معنادار به 98 میلیارد دلار در طول پنج سال نیاز دارد.

رهبران کشورهای ثروتمند روز دوشنبه از برنامه آفریقای جنوبی برای سرمایه گذاری 8.5 میلیارد دلاری – عمدتاً در پروژه های انرژی های تجدیدپذیر – حمایت کردند.

نبردها بر سر آینده زغال سنگ در آفریقای جنوبی در فولا و دیگر شهرهای معدنی در سراسر استان Mpumalanga در شمال شرقی که حدود 80 درصد زغال سنگ کشور را تولید می کند، در جریان است. نیروگاه های عظیم زغال سنگ که در مناظر هموار و روستایی منطقه قرار گرفته اند، آفریقای جنوبی را در بین بدترین تولیدکنندگان دی اکسید کربن در جهان قرار داده است.

بسیاری از ساکنان منطقه به زغال سنگ وابسته هستند، اما در عین حال ناامید از ترک آن هستند.

انفجارهای رعد و برق ناشی از معادن، نماهای بتنی خانه های آنها را می شکند، در حالی که توده های گرد و غبار فرزندانشان را دچار تنگی نفس می کند. اعتراضات جامعه به استخراج معادن معمولاً با عملیات زغال سنگ مرتبط با سیاسی که به گفته ساکنان، شناسایی و به ساکنان محلی برای لابی کردن از طرف آنها پرداخت می شود، نیست. در کشوری که حدود یک سوم از جمعیت در سن کار بیکار هستند، این شرکت ها به برخی وعده شغل می دهند و باعث خشم کسانی می شود که کنار گذاشته شده اند.

در فولا، شهری که برای کارگران زغال سنگ سیاه‌پوست در دوران آپارتاید ساخته شده است، بسیاری از فعالانی که با معادن مبارزه می‌کنند لزوماً به فکر نجات سیاره نیستند، بلکه به فکر رفع نیازهای اولیه خود هستند. و برای بسیاری، زغال سنگ آن را قطع نکرده است.

با وجود تمام پول‌هایی که شرکت‌های استخراج پول در طول سال‌ها به اطراف فولا پرداخته‌اند، شرایط اساسی بهبود نیافته است. بسیاری از مردم هنوز در کنار جاده های خاکی پر دست انداز زندگی می کنند، برخی در کلبه های حلبی که به سختی بزرگتر از توالت هستند.

آقای ماتیبلا، کشاورز 34 ساله، در خانه ای سه خوابه که توسط اسکوم ساخته شده بزرگ شد. پدرش در یک نیروگاه زغال سنگ نزدیک کار می کرد و مادرش برای کارگران کارخانه دیگری آشپزی می کرد.

پس از کالج، او در ساخت و ساز در Kusile کار کرد، یک نیروگاه برق در نزدیکی فولا، که در سال 2008 شکسته شد و اکنون بزرگترین در آفریقای جنوبی است. او پس از آنکه ساکنان فولا در سال 2010 در اعتراض به معدن جدیدی که در ایجاد مشاغل و سرمایه گذاری های زیرساختی وعده داده شده بود، با گلوله های لاستیکی و گاز اشک آور مورد اصابت قرار گرفتند، از صنعت زغال سنگ ناامید شد.

با این حال، علیرغم تمام عصبانیت آقای متیبلا از معادن زغال سنگ، آنها بهترین گزینه او برای امرار معاش در زمانی که او گله گاوهایش را پرورش می داد، باقی ماندند. او به همراه یکی از دوستان دوران کودکی خود، چهار سال پیش یک شرکت حمل و نقل را راه اندازی کرد که زغال سنگ را بین نیروگاه ها و معادن حمل می کند، بی شباهت به شرکتی که اکنون با آن مبارزه می کند.

دامداران در بن بست با بیل مکانیکی که در ماه دسامبر اتفاق افتاد، وقتی مردی که ماشین را اداره می کرد به خواسته های آنها توجه کرد و حفاری را متوقف کرد، دلیلی برای جشن گرفتن پیدا کردند.

اما پیروزی کوتاه مدت بود.

چند روز بعد، زیر پوشش شب، ماشین‌ها به زندگی بازگشتند. کشاورزان که توسط چوپانانی که در مزرعه خوابیده بودند هشدار داده بودند، به سمت محل برگشتند و بن بست دوباره آغاز شد.

آقای ماتیبلا گفت: “این یک نبرد بسیار بسیار بسیار بزرگ خواهد بود.” “آیا زغال سنگ با ارزش تر از چیزی است که ما شروع کرده ایم؟”

مقامات آن معدن، Opsirex، یکی از ساکنان یک سکونتگاه غیررسمی مجاور را استخدام کردند تا به عنوان افسر رابط جامعه آنها کار کند تا مزایای بالقوه معدن را به همسایگانش بفروشد. آنها همچنین از یک رئیس سنتی، سیلوستر مشیانه، خواستند تا به آنها کمک کند تا مقامات دولتی را برای دریافت مجوز معدن لابی کنند.

آقای مشیانه که به عنوان اپراتور ماشین در یک معدن دیگر کار می کند، گفت که Opsirex در سپتامبر 2021 به او 8100 راند یا حدود 550 دلار برای هزینه های سفر پرداخت تا سه اتوبوس از مردم را برای تجمع از طرف معدن در بخش منابع معدنی ببرد. او گفت که او همچنین صحبت های یکی از مقامات Opsirex را در مورد پرداخت 840 دلار به یکی از اعضای شورای شهر برای تبلیغ معدن شنیده است که عضو شورا آن را رد می کند.

اما آقای مشیانه گفت که او برای معدن جنگید زیرا به قول مقامات معدن برای ایجاد شغل و ایجاد زیرساخت در فولا اعتقاد داشت.

این چیزی نیست که اتفاق افتاده است.

او گفت که حدود سه ماه پس از این تجمع، Opsirex بدون اینکه به او بگوید یا برنامه ای برای کمک به جامعه همانطور که مسئولان معدن وعده داده بودند ارائه کند، شکست خورد.

مقامات Opsirex به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.

در هفته‌های پس از شروع حفاری Opsirex، مخالفان معدن برای یافتن راه‌حل تلاش کردند.

آنها گفتند که جلسات متعددی با کونی نکالیتسانا، شهردار شهرداری شامل فولا برگزار کردند. پیام نهایی او این بود که معدن رویه های مناسب را دنبال کرده است و آنها باید آن را بپذیرند. خانم Nkalitshana به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.

دامداران در ماه مارس شکایتی را تنظیم کردند و از دادگاه خواستند تا عملیات Opsirex را متوقف کند.

این شکایت عمدتاً توسط پیتر ماسانگو، 44 ساله، یک کشاورز ثروتمند که همچنین یک تخم مرغ لانه از سایر سرمایه گذاری های تجاری ساخته است – از جمله اداره ناوگان آمبولانس هایی که به شرایط اضطراری در معادن پاسخ می دهند، تنظیم شده است.

یک روز بعدازظهر، آقای ماسانگو با برگزاری دادگاه در خانه‌اش در محله‌ای در نزدیکی فولا، پیشنهادی را به آقای متیبلا ارائه کرد: اگر مقامات معدن 2 میلیون راند – حدود 113000 دلار – به هر کشاورز پیشنهاد کردند، باید مخالفت خود را با معدن کنار بگذارند. آقای ماتیبلا سری به تایید تکان داد.

اما نه این پیشنهاد و نه شکایت به جایی نرسید. یک قاضی شکایت را در آوریل رد کرد.

اکنون، ماشین آلات سنگین در این سایت مانند همیشه غرش می‌کنند و زغال سنگ را برای تامین انرژی آفریقای جنوبی استخراج می‌کنند.

با رشد دهانه معدن، و کم شدن چراگاه دام هایش، آقای متیبلا در این فکر است که آیا چیزی برای او در فولا باقی مانده است یا خیر. مادربزرگ او دچار سرفه های هکری شده است. او می ترسد که دختر 2 ساله اش نیز بیمار شود.

و او هم‌اکنون در حال برنامه‌ریزی برای کسب‌وکار بعدی خود است: ساخت مزارع بادی و خورشیدی.